Als het om gesjoemel en discutabele benoemingen in de EU-bubbel gaat, was Michiel van Hulten wel wat gewend. Hij leidt immers al jaren het Brusselse kantoor van corruptiewaakhond Transparency International (TI). Maar toen afgelopen december de contouren van het Qatar-omkoopschandaal in het Europees Parlement bekend werden, sloeg dat ook bij hem in als een bom.
Van Hulten: “Ik was verrast door de enorme omvang, het ging om miljoenen euro’s waarmee mensen in het Parlement waren omgekocht. Een misdrijf zoals we dat nooit eerder hier hebben meegemaakt.”
Van Hulten, oud-voorzitter van de PvdA en oud-Europarlementariër voor die partij, is in zijn huidige functie als TI-directeur een bekende figuur in Brussel. En, ervaart hij: niet altijd overal welkom.
Toen hij ruim twee jaar geleden aanklopte bij de toenmalige topambtenaar van het Parlement, secretaris-generaal Klaus Welle, wachtte hem een verrassing. Van Hulten stelde Welle voor om ook eens het Parlement door te lichten.
“Maar we waren niet welkom”, zegt Van Hulten.
Uitgerekend de tempel van de Europese democratie, waar in debatten transparantie en de strijd tegen corruptie vurig worden bepleit, sloot zich als een oester.
Pottenkijkers niet welkom
Het is een klimaat waar pottenkijkers niet welkom zijn, zegt Van Hulten. Regels met betrekking tot de financiering van allerlei activiteiten worden in het Parlement slecht nageleefd. Benoemingen van ambtenaren zijn politieke deals achter de schermen. En de leiding van het Parlement waant zich onaantastbaar.
Lees verder op Brusselse Nieuwe
コメント